Catherine Pineau
vrouwzijn – kwetsbaarheid – anders zijn – dromen over verre oorden - jezelf staande houden
Een deel van mijn werk is een uitdrukking van het vrouwzijn. Het gaat mij niet om de weergave van een mooi, sexy vrouwenlichaam. Wat maakt dat een vrouw als vrouw wordt gezien? In vloeiende lijnen druk ik het vrouwelijke uit.
Geboren in Frankrijk heb ik een groot deel van mijn jeugd in Algerije doorgebracht. Vervolgens studeerde en werkte ik tien jaar in Frankrijk. Inmiddels woon ik al ruim 35 jaar in Nederland. Iemand zei ooit tegen me dat ik mijn wortels toch vooral in de klei heb gevonden. Misschien is dat wel een juiste typering, want mijn passie voor keramiek is tot stand gekomen toen ik mij in Nederland wortelde.
Zo zijn mijn hoge dunne vaasvormen te zien als een weerspiegeling van een zoektocht naar identiteit. Zij zijn opgebouwd uit dunne plakjes klei, die als het ware de flarden en sporen van innerlijke landschappen zijn. Ze verwijzen naar vervlogen tijden en nostalgie. Onregelmatige randen, scheuren en gaten dragen bij tot een gevoel van kwetsbaarheid. Door vele verhuizingen in mijn jeugd moest ik me steeds aanpassen aan een andere omgeving, nieuwe relaties opbouwen. Soms zie ik mezelf als deze vaasvormen: lapjes die aan elkaar geplakt zijn.
Terugkijkend heb ik het gevoel dat veel langs me heen is gegleden. Misschien voel ik daardoor wel een soort fascinatie voor het andere en komt daar de overtuiging vandaan dat juist die verscheidenheid de wereld waardevol maakt. Vandaar mijn serie beeldjes ‘Ode aan verscheidenheid’. In hoeverre herkennen we onszelf in een ander, de ander in ons? In een wereld die helaas steeds uniformer lijkt te worden, wekt "anders zijn" eerder achterdocht dan dat het nieuwsgierigheid oproept. In hoeverre kennen we onszelf? Er zijn situaties waarin we met verbazing kijken naar onze eigen reacties, die kloppen dan niet met ons zelfbeeld.
In de huidige tijden kunnen we alleen dromen over reizen en verre oorden. Zo dacht ik aan Jemen, en de vergeten bloedige oorlog die daar nog steeds woedt en waarover we nu niets meer horen. Toevallig word je ergens geboren. Kom je bij voorbeeld uit het Westen, dan opent jouw paspoort vele poorten. Dat geldt echter niet voor de meeste mensen in de wereld. Momenteel werk ik aan een serie beelden op het thema (pas)poort.
Hoe hou je jezelf staande? Bij mij helpt bewondering voor de natuur en dieren. Boomschors, steenformaties en korstmos vormen ook bronnen van inspiratie. Waarbij de vorm van het uiteindelijke beeld vrij intuïtief onder mijn handen ontstaat, zonder tekening of schets vooraf.
Ik streef naar een natuurlijke uitstraling met matte of zacht glanzende huid. Mijn zelfontwikkelde glazuren bestaan grotendeels uit houtas van de open haard en restglazuren (ook van bevriende keramisten). In mijn atelier wordt niets geloosd in het riool. Ik gebruik water uit de waterton, bezinkemmers voor klei en glazuur en heb zonnepanelen op het dak. Dit alles om mijn voetafdruk op de planeet te beperken.
Naast mijn atelier aan huis in Monster deel ik met collega keramisten een atelier in Den Haag, aan de Bankastraat 80 (www.banka80.exto.nl). Hier en op mijn website (www.pineau.exto.nl) kun je meer van mijn werk zien.
