Leon Schroder
Hoewel ik in mijn jeugd thuis in de donkere kamer zelf film en foto’s ontwikkelde is fotografie pas sinds kort mijn beroep. Mijn werkende leven begon namelijk als leraar lichamelijke opvoeding in de Haagse Schilderswijk. Door een korte opleiding bij de fotovakschool werd mijn interesse voor fotografie en beeldbewerking opnieuw geprikkeld. Ik besloot van fotografie mijn werk te maken en in 2017 ontving ik mijn Master Fotografie. Inmiddels geef ik zelf les op de fotovakschool en aan de Haagse Hogeschool.
Zonder twijfel is mijn project en boek ‘Naked Rotterdam’ voor mij het meest betekenisvol. Ik fotografeerde daarvoor 165 Rotterdammers, gekleed én naakt; de publieke en de privé identiteit naast elkaar. Het begon als eerbetoon aan Greg Friedler maar werd voor mij een bewustwording van hoezeer externe, veelal onrealistische, factoren ons zelfbeeld en zelfacceptatie bepalen.
Ik kijk met grote bewondering naar het werk van Gregory Crewdson en hoe hij zijn opnames tot in de puntjes voorbereidt. Ook het mysterieuze aspect in zijn foto’s spreekt me aan. Mijns inziens wordt een beeld boeiender als de kijker even twijfelt over wat hij ziet. Die vervreemding is dus zeker iets dat ik ook nastreef in mijn eigen foto’s. Een goed voorbeeld daarvan is mijn serie ‘op glas’. Hierbij wordt het vrouwelijk lichaam vervormd door de druk op een glazen plaat waarop zij ligt. Een millimeters dun laagje melk zorgt ervoor dat de aandacht gericht wordt op de raakvlakken en werkt tevens als projectiescherm voor de diverse schaduwen. Mijn vertrekpunt voor deze serie was de stelling dat een lichaam nog steeds heel vrouwelijk en sensueel kan zijn ook al wijkt het extreem af van de ‘normale’ vorm.
Ik werk het liefst in de studio. Dat voelt als een veilige omgeving waarbij ik het resultaat volledig in de hand heb. Toch vind ik straatfotografie, specifiek ‘decisive moment’ achtig werk, ook heel leuk. De uitkomst is veel minder voorspelbaar maar des te bevredigender als het lukt. Er schuilt bovendien een soort van magie in het suggereren van relaties tussen niet gerelateerde elementen. Ik hou van het werk van o.a. Martin Parr, Nick Turpin en Siegfried Hansen.
In mijn studiowerk probeer ik zoveel mogelijk eigen vaardigheden te integreren; alles zelf te doen. Ik wil natuurlijk laten zien dat ik licht beheers en kan fotograferen maar ook dat ik een set kan bedenken, ontwerpen én bouwen, en dat ik Photoshop onder de knie heb. Ik heb dan een bepaald beeld in mijn hoofd en daag mezelf uit om dat te gaan maken. De foto waarbij het model op tafel ligt is daarvan een voorbeeld. Het is namelijk met maar één vrouw gemaakt en de set bouwde ik in mijn studio met materialen uit een Kringloop winkel.
Ik zie mezelf in eerste instantie als lesgever en daarna als fotograaf. Zo is mijn werkweek ook ingedeeld en dat betekent dat ik helaas minder aan het fotograferen ben dan dat ik zou willen. Het ontbreekt me gelukkig niet aan ideeën en ‘Naked The Hague’ staat natuurlijk ook nog op mijn verlanglijstje…
Leon Schröder | www.leonschroder.nl | www.nakedrottedam.nl
