Marjolein Jua
poëzie, troubadichter (zang en gitaar)
Verwonderd over de dagelijkse schoonheid in het leven, schrijf en musiceer ik mij naar een andersoortige dimensie. De schoonheid vind ik, net als anderen, in de liefde, de warmte, het geluk. Maar ook in kleine, onopvallende details: de bubbels in een glas Spa rood springen vrolijk in de lucht. Kijk eens welk leven zich voordoet tussen de stoeptegels: soms is het rustig, soms tref je een samenwerkingsactie van een aantal wellustige mieren. Kijken, zien, kijk dieper, kijk verder, lees de leegte tussen de regels. Leef je leven tussen het geluk.
Mijn naam is Marjolein Jua en ik schrijf poëzie om meer uit de werkelijkheid te halen. Als Troubadichter zet ik mijn gedichten op muziek. Van conferenties met wethouders tot aan huiskamerconcerten, ik neem mijn stem en gitaar mee. Gedichten over armoede, opgroeien in laaggeletterdheid, maar ook heimwee naar de geboortestad en de waarde van het leven. Meestal Nederlandstalig, soms Frans, Swahili of Arabisch
| Diffuus
De tijd ontsnapt, schiet door het leven heen Ik zie haar gaan, dansend, golvend van verlangen, in vernederende vrijheid gevangen, zo snel als licht, grijpend naar ’t zicht, in weemoed knagend op andermans belangen Lusteloos rustend in de schaduw van mij alleen Rusteloos vol lust, zoekend naar evenwicht
Gevoelens vliegen door alle tijden heen Ze raken je teder en zachtjes aan, dringen door in het onzekere bestaan Zo vlijmend scherp, meedogenloos ruw, schieten ze door, ze laten niets gaan Liefdevol hatend, met harten van steen Hatelijke liefde, ondoorgrondelijk sluw
Alles schiet en vliegt maar voorbij, zijdelings strelend, op toeval berekend ’t Beeld is diffuus, verwarrend en stekend ’t Zicht is vertekend en vogelvrij…voor mij Marjolein Jua |
Eeuwige dynamiek
Deze plek heeft zeelieden begroet, oorlogsgeweld teruggedrongen, vloedgolven bedwongen, zeemansliederen gezongen
Deze plek heeft zwaar geleden onder natuurgeweld, heeft haar schoonheid geveild, kwade geesten omzeild
Op deze plek ruikt het leven, waait de ziel, heerst romantiek, hoog verheven en subtiel
Deze plek heeft liefde gekend, door golven verzoet, door harten verwend
Marjolein Jua |
Voltooid vervlogen
De tijd tikt, vliegt, glipt door vingers en voorbij Momenten moesten wijken, mochten niets verrijken, alleen toekomstig kijken Voltooide tijd verknipt
De woeste wind waait tegen alle winden in Verzet in het begin, krijgt uiteindelijk zijn zin vanaf het eind tot het begin Vervlogen vlucht verdraaid
En zo vliegt de tijd in stukken, trots voor de wind gevlucht Ga de dagen plukken Voor ze jou bedrukken in de hemelsblauwe lucht
Marjolein Jua
|